10.000 drama’s

Het dochtertje van twee bekende roemenen heeft kanker. Alle collega’s en bekenden springen bij en helpen. Je zou kunnen zeggen: het is een geluk dat dit meisje bekende ouders heeft. Over de 10.000 andere kinderen in Roemenie zijn kankerpatientjes, zonder kans en in wanhopige situatie’s. Dat is het onderwerp waar we al vaak aandacht voor vraagden. Vandaag schrijf ik er opnieuw over.

10.000 kinderen, kankerpatientjes, hetzelfde aantal drama’s. Deze kinderen worden behandeld in vijf ziekenhuizen in Roemenie die een afdeling kinderoncologie hebben.

De speelplaats voor deze kinderen is het ziekenhuis. Maanden van ziekenhuisopname en behandeling slopen de kinderen. Witte gezichten, steeds opnieuw huilende ogen, op hun lichaam naaldenprikken van de behandelingen die ze geduldig ondergaan. De helft van deze kinderen zal overleven. Anders gezegd: de helft van deze kinderen zal overlijden. Dit droevige cijfer zou in normaal ontwikkelde landen met goede medische behandelingen en voldoende financieën groeien met 20 a 30 %.

Het netwerk van de ziekenhuizen waar de kankerpatientjes terecht kunnen is slechter ontwikkeld dan de voorzieningen voor volwassenen. De condities en inrichting zijn ver onder de maat. Er zijn geen scanners of apparaten om een RMI te maken. In geen van de ziekenhuizen kan men terecht voor een volledige behandeling.

Kankerpatientjes hebben goede voeding nodig, rijk aan vitaminen. Vaak is er al geen geld om de reiskosten naar het ziekenhuis te kunnen betalen. Laat staan de kosten van de behandeling en alles daar omheen. Goede voeding is dan vaak niet meer als water en maiskoek en soms brood.

Leukemie en tumoren zijn de vormen van kanker die het meeste voorkomen bij de kinderen in Roemenie. In de praktijk zien we groei van het aantal patientjes. Je hoort de dramatische verhalen waar je vaak machteloos tegenover staat. De ziekte is erg, wanneer er door gebrek aan geld niet behandeld kan worden of er geen geld voor goede voeding is dan is dat frustratie voor iedereen.

Ik zie zelf veel kinderen die kankerpatient zijn. Een aantal blijven in mijn geheugen gegrift. De kleine Cosmin, 5 jaar, vertelde me dat hij beter zou worden. Hij zou een laptop kopen en me komen helpen als hij groot was. Kortgeleden kreeg ik het bericht dat Cosmin er niet meer is, de kleine man heeft het gevecht met kanker verloren. Dan denk je aan die andere duizenden kinderen, in wanhopige omstandigheden, zonder al teveel uitzicht en gillend om hulp en aan de mensen die dan tegen je zeggen: je moet die problemen van je af zetten.

Foto: Razvan Valcaneantu EVZ

Angst voor de winter.

Ja, angst voor de winter. Dat bestaat. U zult wel denken: nou die Muit draait door, dat is misschien wel eens zo, maar ik had behoefte om dit onderwerp eens aan te snijden.

Wekelijks hebben we te maken met vele gevallen van armoede. Nu komen deze mensen niet allemaal bij mij maar veelal bij onze maatschappelijk werkers. Vandaag kwam er echter een meisje op kantoor die me huilend het volgende vertelde: mijnheer, we betalen elke maand een bedrag aan gas water en licht en nu kwamen ze van de rechtbank om ons uit huis te zetten omdat we schuld hebben.

Dit meisje met lichamelijke beperkingen is één van de velen met angst voor de winter. De hoge kosten van gas water en licht staan niet in verhouding met het inkomen wat deze mensen krijgen. Ik zeg tegen dit meisje : laat me dan de betalingsbewijzen eens zien. elke maand betalen ze zo’n 40 a 50 euro terwijl de kosten veel hoger zijn. Juni : 30 euro betaald, nog te betalen: 900 euro, Augustus 50 euro betaald, nog te betalen 930 euro, oktober 45 euro betaald , nog te betalen 960 euro. De kosten worden zijn in de wintermaanden nog veel hoger. Deze mensen zien de winter met angst en beven tegemoet. Het inkomen van dit gezin is niet meer als 100 euro per maand, daar moeten 3 (zieke) mensen van leven. Gezonde mensen zien misschien wel een oplossing, de zieke mensen maken echter grote kans om uit huis gezet te worden, midden in de winter.

Wij kennen meerdere gezinnen die in deze situatie verkeren………..

(ik heb de bedragen in euro genoemd en niet in lei, dan hoeft niemand het om te rekenen)

Een mooi moment vandaag…..

Vandaag kregen we van de bedrijven Royal Haskoning en Stork Fokker een bedrag van ieder 5000 euro. Beiden bedrijven hebben een binding met Bacau.

RoyalHaskoning is betrokken bij de uitvoering van Europees project (ISPA) in Bacau, onderverdeeld in 4 subprojecten, als waterzuivering en aanleggen van watertoevoer naar Bacau om meer water in de stad te krijgen. Berend van Bon is consultant voor Royal Haskoning in deze projecten en werkt hiervoor in Bacau.

Stork Fokker heeft een Joint Venture met het bedrijf Aerostar S.A. Bacau. Zij maken o.a. vliegtuigonderdelen. Hans Zwiggelaar werkt voor Stork Fokker in Bacau, in het kader van deze samenwerking.

Zowel Hans als Berend hebben hun bedrijven benaderd om onze projecten in Bacau financieel te steunen. Ook dit gebaar geeft hun betrokkenheid aan bij onze activiteiten.

Wij zijn heel blij met deze bijdrage die we gebruiken voor de financiering van de activiteiten van de dagverblijven. We hopen dat veel bedrijven (ook roemeense) dit voorbeeld zullen volgen.

Een aantal foto’s van de overdracht vandaag:

Foto’s : Asociatia Betania Bacau

Sneeuw

Het is altijd leuk om te schrijven wanneer het voor de eerste keer sneeuwt. Gisteren, 21 oktober, was het zover. In Bacau heeft het bijna de hele dag gesneeuwd en aan het eind van de dag laag er toch een aardig laagje. Ook in de rest van Roemenië heeft het aardig gesneeuwd. Zelfs al zo dat er verschillende wegen afgesloten werden omdat ze onbegaanbaar waren. Dat gebeurde in de buurt van Brasov. In de komende dagen geven ze veel regen, kou, maar ook sneeuwval op. Tegelijkertijd een waarschuwing voor overstromingen in 28 provincies.

Foto: Razvan Bunea EVZ

Wanhoop in de EU anno 2007

Vrijdagmiddag 19 oktober 2007. Ik heb net mijn gesprekken afgerond over een mogelijke nieuwe opzet van fondswerving toen ik een kind hoorde huilen in de hal van ons kantoor. Niets ongewoons, er komen hier veel kinderen dus ik keek even maar besteede er verder niet veel aandacht aan. Ik krijg echter argwaan want het duurt allemaal wat langer als normaal. (en roemenen proberen er altijd alles aan te doen om het kind maar niet te laten huilen). Ik informeer en krijg te horen dat het om een zeer jonge moeder gaat die haar blinde kindje van 9 maanden achter wil laten. Er is inmiddels gebeld naar onze afdeling maatschappelijk werk van de Tulp om deze zaak over te nemen. Inmiddels heb ik begrepen dat de moeder geen geld heeft om het kind te kleden en eten te geven en gehoord heeft dat het bij ons goed verzorgd zal worden. We gaan er uiteraard alles aan doen dit te voorkomen en kijken wat we voor de moeder en het kind kunnen doen zodat ze er wel voor kan zorgen. Het kind heeft honger en blijft huilen, er worden bananen geprakt en er wordt melk gekocht om ook dit probleem (tijdelijk) op te lossen.

Hoe wanhopig kan een moeder zijn dat ze hier komt om haar kindje achter te laten?
Roemenië anno 2007, vers toegetreden in de Europeese Unie, een geval van bittere armoede die hier nog op veel plekken voorkomt.

Het kind is voorlopig opgenomen in het ziekenhuis ivm met ondervoeding en ademhalingsproblemen.

6000

Meer als 6000 abortussen, op verzoek, staan geregistreerd in de provincie Bacau in de eerste 7 maanden van dit jaar tegenover 4500 geboorten ook in de eerste 7 maanden van 2007. Abortus is een extreme oplossing, het gebeurd hier echter aan de lopende band, terwijl de orthodoxe kerk dit verbied en de vrouwen 20 jaar niet aan diverse liturgieën meer deel mogen nemen.

In de operatiezaal van de afdeling Gynecologie van het Provinciaal ziekenhuis in Bacau liggen twee jonge dames bij te komen van een abortus. Ze praten moeilijk over hun ervaring. “Het is de tweede abortus die ik doe, ik heb een kind thuis en een tweede kan ik me niet permiteren” zegt een van de dames met tranen in haar ogen van de pijn. De andere dame lijkt wat helderder: “Het is mijn eerste abortus, ik heb nog drie kinderen op te voeden.Ik weet niets over anticonceptie middelen”, zegt de jonge vrouw. Terwijl anticonceptiemiddelen op elke hoek van de straat te verkrijgen zijn en in veel gevallen gratis voorgeschreven worden, brengen veel van de vrouwen hun leven In gevaar door abortussen.

“Wij leren de vrouwen in veel van de gevallen wat te doen om een abortus te voorkomen. De meesten luisteren niet, en zeker de jongere vrouwen gaan niet naar de huisarts. De meeste patienten zijn jonge vrouwen van 16 tot 20 jaar” , verteld Erica Roman een assistente op de afdeling Gynecologie Bacau. “Ook al worden in Moldova (noordoost Roemenië) de meeste abortussen uitgevoerd, worden hier ook de meeste kinderen geboren. In vergelijking met de jaren na de revolutie is het aantal abortussen afgenomen. De meeste vrouwen weigeren anticonceptiemiddelen omdat deze in combinatie met roken en drinken andere negatieve effecten hebben. De meeste vrouwen die hun zwangerschap af willen breken komen van het platteland. Wij proberen hen advies te geven, en er zijn speciale voorlichtingscampagnes maar er is wat dat betreft nog veel werk te doen” zegt dr Vladimir Corneliac hoofd van de afdeling Gynecologie Bacau. Wereldwijd gezien staat Roemenië bovenaan betreffende het aantal abortussen, drie abortussen op één geboorte.

Bron : Dagblad Bacau

Nederland.ro

Air France-KLM wil regionale vluchten

VRIJDAG 12 OKTOBER – Air France-KLM overweegt in 2008 vluchten vanuit Transsylvanië te gaan uitvoeren. Ingegeven door de hoge bezettingsgraad (+80%) van de vluchten naar Amsterdam (3x per dag) en Parijs (5x) denkt men ook aan uitbreiding van het aantal vluchten op deze steden. De maatschappij is, na Tarom, de belangrijkste speler op de Roemeense markt.

Het wordt koud!

VRIJDAG 12 OKTOBER – De meteorologische dienst voorspelt aanzienlijk kouder weer de komende week. Vanaf zaterdag daalt de temperatuur zo’n tien tot twaalf graden onder de normale waarden voor deze tijd van het jaar. In de noordelijke provincies en in de bergen wordt de eerste sneeuw verwacht. Voor het hele land wordt wind met stormkracht voorspeld.

Woede in Constanta over kaartverkoop

VRIJDAG 12 OKTOBER – De kaartverkoop voor de voetbal-wedstrijd Roemenië – Nederland morgen is niet geheel zonder slag of stoot verlopen. Omdat de Roemeense voetbalbond de wedstrijd wilde spelen in een klein stadion, waren de beschikbare kaarten in 20 minuten uitverkocht. Boze supporters hebben de hele dag voor het stadion gedemonstreerd.

Bron: Nederland.ro

Medische fouten (3) – Cristina

Over Cristina heb ik al eerder geschreven, zie: medische fouten -1 en update mediche fouten

Gisteravond kreeg ik een telefoontje van Cristina uit het ziekenhuis van Leuven in Belgie! Ook de tweede operatie is gelukt en zoals het er nu naar uitziet is alles helemaal in orde. Dat is moeilijk te geloven maar toch waar. De blijdschap was dan ook enorm en de opluchting uiteraard ook. Ook het bedrag wat ter beschikking gesteld is voor deze operatie was voldoende om beide operaties te dekken. Allen die hier geld voor beschikbaar willen we dan nogmaals hartelijk danken! Diverse vrienden, bedrijven, via onze stichting en mensen van het roemenie prikbord hebben deze vrouw een nieuwe kans gegeven. Veel dank.

mijn ouders in Bacau.

Er wordt veel over onze organisatie geschreven. Zowel in de lokale pers als ook in de nationale pers. Soms hebben ook bezoeken uit Nederland de aandacht. Als mijn ouders in Bacau zijn wordt er echter altijd aandacht aan besteed. Zo schreef de krant “Desteptarea” in 2003 een interview met mijn vader en moeder. In 2006 schreef “Ziarul de Bacau” een stukje over het bezoek van mijn ouders. Afgelopen week waren ze opnieuw bij ons op bezoek en schreef de krant “Informatia Bacaului” een stuk over hun bezoek en waren vader en zoon (hard werkend) op een foto te zien in deze krant.

Download interview_desteptarea_2003.JPG

Artikel 2006 – Ziarul de Bacau

Artikel 2007 – Informatia Bacaului

Armoede in de rugzak…….

Arme families, veel kinderen, vergeten dorpen in alle hoeken van de provincie. Omdat hun huizen onderdak bieden aan armoede sturen sommige ouders hun kinderen om de beurt naar school. Zodoende kunnen ze hun kinderen toch “gekleed” naar school sturen. Ook als staat de deur naar de EU open, hebben we voorlopig in vele opzichten niet eens met de voet op de dorpel gestaan.

Het schooljaar is begonnen, ook voor de kinderen uit de extreem arme gezinnen. De meeste beginnen zonder rugzak, matig gekleed, met kleren die of te groot of te klein zijn. Zo gaan de kinderen in de dorpjes rondom Bacau naar school. Hun gezichtsuitdrukking geeft duidelijk aan dat er meer nodig is dan een beker melk en een broodje die ze op school krijgen. Op de school in het dorpje Scurta, gemeente Colonesti, moeten de leerlingen meer als 8 km lopen om op school te komen. Om te voorkomen dat de kinderen niet door het donker naar huis hoeven hebben de leerkrachten de schooltijden gewijzigd, ten goede van de kleintjes. Het hoofddoel van de leerkrachten in Colonesti is het voorkomen van schoolverlating. Een moeilijk doel gezien het feit dat de meeste gezinnen in extreem arme omstandigheden leven. Om een kind op school te hebben betekend voor de meesten een arbeidskracht minder en een extra mondje om te eten.
De leerkrachten zijn zich bewust van dit probleem, een trieste realiteit, ze zijn daarom ook begripvol betreffende deze situatie. Op de school in het dorpje Gherdana is de situatie niet anders. Alle kinderen uit de arme gezinnen gaan naar school. Degenen die een rugzak bezitten hebben een streepje voor. Die behoren tot de “rijkeren”. Veel families hebben heel veel kinderen, het kost echter moeite om er voor te kunnen zorgen. Dat voelen de kinderen, vooral in hun rugzak.