Handgemaakte producten steeds mooier!

Er is steeds meer vraag naar onze handgemaakte producten De kinderen van centrum “de Dolfijn” en de jongeren uit ons kamertraining project en het multifunctioneel centrum maken steeds mooiere producten. We zijn zelfs bezig met een online webshop. Nog even onder constructie (www.charityshopbacau.com). U kunt natuurlijk altijd bestellen 🙂

Romanian Landscape

In een weids landschap overleven mensen op de vuilnisbelt. Cluj, Roemenië, Europese Unie. Iemand zingt in het Romani. Een productie van Jaap de Ruig (http://www.jaapderuig.nl/)

Baby’s verwisseld…

Twee moeders uit de stad Onesti (provincie Bacau- Roemenië)  hadden de nachtmerrie van hun leven. Een maand lang zorgden ze voor een baby die niet van hen zelf was. De kinderen werden, per ongeluk, verwisseld door de medewerkers van het ziekenhuis in Onesti.

Het drama begon ergens in mei. Er kwamen twee jongetjes ter wereld, elk 3 kilo. De moeders verbleven in dezelfde ziekenzaal. Na een paar dagen mochten ze beiden naar huis, alles was prima in orde en de families waren blij met de geboorte van de baby’s. Tot het moment dat één van de moeders een andere naam ontdekte op de armband van de baby.

“Op 21 mei zag ik dat op de armband van onze baby met de naam Neaga, dat kwam niet overeen met onze familienaam Stefan.” De dokter sprak tegen “zie je dan niet dat het kind 99% op je lijkt en hij is nog blond ook” verteld één van de moeders.

Het waren slapeloze nachten. Eén van de moeders vroeg om een DNA test. De resultaten kwamen na een maand. Het werd duidelijk dat de moeders ieder het kind van de ander aan het opvoeden waren.

“Ik ben aan hem gehecht, hem zag ik de eerste keer. We kunnen ons een dergelijke fout niet voorstellen. Ik dacht dat het DNA resultaat aan zou geven dat het mijn kind zou zijn” zegt de andere moeder. Op de trap van het ziekenhuis vind een hartverscheurend moment plaats. De moeders wisselen hun baby’s. Nu ieder haar eigen kind.

De medewerkers van het ziekenhuis bieden hun excuus aan. Maar niets kan de herinneringen en nachtmerrie van deze moeders uitwissen.

De politie opende een onderzoek naar de zaak. De medewerkers die de fout maakten lopen het risico om ontslagen te worden en de kosten te dragen van het DNA onderzoek.

Inmiddels hebben de moeders actie ondernomen en vragen via de rechtbank een schadevergoeding van 10 duizenden euro’s. “De uitslag van de DNA test geeft aan dat ik een maand lang een kind van een ander verzorgde. Ik sleep de kraamafdeling en het ziekenhuis voor de rechtbank. Eén van de moeders heeft besloten om 50.000 euro schadevergoeding te eisen. Eén van de moeders verteld dat ze nog steeds niet hersteld is van de schok.

De DNA testen die de identiteit van de kinderen vaststelde kost 2500 euro en werd betaald door de kraamafdeling van het ziekenhuis in Onesti.

Ernstig ongeval met Roemeense bus in Montenegro

Bus stort in ravijn in Montenegro: Minstens 18 doden

Een bus is zondag van de weg geraakt en in een ravijn neergestort in het centrum van Montenegro. Daarbij kwamen 18 mensen om het leven, aldus de Montenegrijnse regering. Die lichamen konden nog niet geborgen worden.

De bus raakte van de weg en stortte 30 tot 40 meter omlaag in een ravijn van de rivier Moraca. Volgens de politie zaten 47 passagiers aan boord en zijn 31 gewonden uit het wrak gehaald. De reddingsoperatie verloopt moeizaam door het ontoegankelijke terrein, aldus politiecommandant Zeljko Darmanovic.

Televisiezender Vijesti maakte melding van verschillende lichamen die zichtbaar zijn van op de weg. Ook zouden heel wat gewonden er erg aan toe zijn.

De bus vervoerde Roemeense vakantiegangers. Het ongeval deed zich voor in een bergachtige regio, op de weg tussen Kolasin en Podgorica. Die wordt veel gebruikt en staat als gevaarlijk bekend.De bus ging door de vangrails van een brug die volgde op een tunnel.

Bron: vandaag.be – foto: portalanalitika.me

Limes fietsroute – Limestour 2013

Langs de noordgrens van het Romeinse rijk

De Limes fietsroute volgt in grote lijnen de noordgrens van het Romeinse Rijk, zoals die bestond in de eerste eeuwen van onze jaartelling. Deze grens, de Limes (gesproken Limès), strekte zich uit van de Noordzee tot aan de Zwarte Zee en was van groot belang inde Europese ontwikkeling. De grens strekte zich uit via natuurlijke grenzen zoals rivieren van Katwijk (NL) tot aan Constanța (RO) en is in totaal zo’n 3000 km lang. Het thema leent zich uitstekend om per fiets op aantrekkelijke wijze Europa te doorkruisen. Hoewel het gaat om sporen uit een ver verleden, zijn Romeinse wallen, opgegraven vestingwerken en steden op een aantal plaatsen tastbaar aanwezig.

Maar ook zonder historische belangstelling kunnen fietsers de Limesroute benutten om interessante steden te bezoeken en onbekende streken en landen verkennen. De Limesroute is de langste historische fietsroute in Europa en kan heel geschikt in delen worden afgelegd.

De NuNN (Nachtopvang uit Noodzaak Nijmegen) fietst begin september met 15 man vanuit de oudste stad van Nederland Nijmegen via de Limesroute een sponsortocht voor de broodnodige sanitaire voorzieningen in Izvoare-Bacau . De Limesroute was de noordgrens van het Romeinse Rijk, zoals die bestond in de eerste eeuwen van onze jaartelling. De Limesroute is de langste historische fietsroute in Europa. Ze starten begin september vanaf Nijmegen en via Frankfurt-Regensburg-Passau ( Duitsland)-Linz-Wenen (Oostenrijk)-Bratislava (Slowakije)-Boedapest (Hongarije)- Oradea-Cluj Napoca (Roemenie) komen ze op 2 oktober na meer dan 2600 km eindelijk in Bacau aan.

De NuNN, een nachtopvang in zelfbeheer, gaat al enkele jaren op eigen kosten als klussendienst naar Bacǎu – Roemenië om in de krottenwijk Izvoare de leefbaarheid te vergroten.

Dak- en thuislozen in Nederland zijn vaak letterlijk en figuurlijk alles in het leven kwijtgeraakt. Ze voelen zich nutteloos en afgedankt door de maatschappij. Door zich weer nuttig te kunnen maken, en weer iets te kunnen betekenen voor anderen, heeft het Bacǎu project een enorme toegevoegde waarde. Dat dit project bijzonder is blijkt wel uit het feit dat er een cameraploeg van de NCRV van het programma “Altijd Wat “ mee ging om de ervaringen van de deelnemers in vier afleveringen vast te leggen. Verleden jaar heeft dit project in Roemenië zowel de regionale en nationale kranten gehaald alsmede het (prime-time) 8 uur journaal. Zelfs Hongaarse kranten hebben hier over gepubliceerd.

De samenwerkingspartner in Roemenië is Asociatia Betania die zich o.a. inzet voor kinderen met autisme, jongeren en voor de meest armen.

Meer info over het Roemenië project op www.back2bacau.nl , www.nunn.nl of Barry 06-42748673

Carpatair vliegt niet meer op Bacau – Over en uit

Vliegmaatschappij Carpatair gaat reorganiseren. Er zijn financiële problemen. Vandaag melde de maatschappij dat er zes vliegroutes komen te vervallen: van Timişoara naar Iaşi, Bacău, Chişinău, Craiova, Dusseldorf en Munchen. Met andere woorden: zowel Iasi als Bacau vervallen dus heel de regio Moldova heeft geen verbindingen meer met de hub van Carpatair in Timisoara.

Tarom vliegt al een paar jaar niet meer op Bacau, Carpatair stopt op 21 juni 2013. Alleen Blue air heeft nog een aantal routes van en naar het vliegveld van Bacau. Ook de toekomst van Blue air is onzeker.

Therapie met assistentie van dieren

Deze week hadden we een mooi evenement: Therapie met assistentie van dieren. 4 enthousiaste mensen en een hond, uit Cluj Napoca, zijn bij ons geweest en de kinderen van centrum “de Dolfijn” speelde met Bess een zwarte labrador. Onze specialisten/therapeuten wisselde ideeën uit hoe dieren, in dit geval honden, gebruikt kunnen worden bij therapie voor kinderen met autisme. Dit was de eerste ervaring met deze vorm van therapie. In de toekomst zal er meer uitwisseling plaatsvinden tussen Dog Assist, de organisatie uit Cluj en Asociatia Betania en met name voor de kinderen van centrum “de Dolfijn”

Ex-daklozen fietsen naar sloppenwijk in Roemenië

NIJMEGEN – Twaalf ex-daklozen uit Nijmegen fietsen in september 2.600 kilometer naar de Roemeense stad Bacau. Met hun fietstocht, waarbij ze onder meer het bergmassief de Karpaten moeten bedwingen, willen de deelnemers geld inzamelen voor het aanleggen van sanitaire voorzieningen in de sloppenwijk Izvoare van de Roemeense stad.

Vanuit de NuNN (Nachtopvang uit Noodzaak Nijmegen) zetten (ex-)daklozen zich sinds 2011 in voor Izvoare. Zo vertrekken ex-daklozen eind mei naar Roemenië met twee opgeknapte caravans. Daar kunnen gezinnen in wonen die nu in krotten leven.

Barry Jansen van de NuNN: “We betalen de reis zelf, dus alle opbrengsten gaan naar de aanleg van sanitaire voorzieningen. Die gaan we ook zelf, samen met bewoners van Izvoare, de komende jaren bouwen. Zij doen nu hun behoefte gewoon in de bosjes.”

Behalve de hulp heeft het project ook grote waarde voor de ex-daklozen. Jansen: “Ex-daklozen blijven vaak met een stigma zitten. Dat beeld willen we veranderen. Bovendien is het goed voor hun zelfvertrouwen en eigenwaarde.”

Bron: de Gelderlander

Kroningsdag in Roemenië

30 april 2013, de laatste koninginnedag of eigenlijk kroningsdag. Nederland maakt zich op voor de inhuldiging van koning Willem Alexander. In het buitenland hebben ambassades en ambassadeurs een belangrijke rol voor Nederlandse gemeenschappen in het buitenland.

Onze ambassadeur in Roemenië Matthijs van Bonzel is de hele dag gastheer op de residentie in Boekarest. Die rol past bij hem, een fijne gastheer.

Ik vertrok ’s morgens uit Bacau om op tijd in Boekarest te zijn om de inhuldiging te zien. Rond 14:00, lokale tijd, arriveer ik bij de residentie. Veel belangstelling, veel oranje, haring en bitterballen. We zien de inhuldiging in de nieuwe kerk op grote beeldschermen. Een mooie toespraak van onze nieuwe koning Willem Alexander. Vastberaden en een koning waardig. De eed en dan klinkt het Roemeense volkslied gevolgd door het Wilhelmus in de residentie van onze ambassadeur. Mooie momenten en fijne gesprekken in Boekarest.

Ook mensen gezien waar ik me jaren voor ingezet heb. Niets met de Nederlandse gemeenschap in Roemenië te maken hebben. En nu met een hoge graad van arrogantie je geen blik waardig gunnen. Peanuts… Was een goed besluit om daar een aantal jaren geleden afstand van te nemen.

Daarna een diner met Nederlandse specialiteiten, opnieuw veel oranje, tulpen, bitterballen, appeltaart en een toespraak van ambassadeur Matthijs van Bonzel. Gevolgd door orangenight 2013. Om 20:30 lokale tijd zien we live de uitzending van de NOS en wordt het koningslied ook in Boekarest gezongen. In de loop van de avond wat optredens en fijne gesprekken met mensen die al lang in Roemenië wonen. Ook nu weer een geweldige catering, kaas, bitterballen, haring en frikadellen:)

Het was een mooie dag. Inmiddels is het 1 mei, dag van de arbeid (vrije dag in Roemenië).

Het is vandaag precies 18 jaar geleden dat ik naar Roemenië vertrok.

Kinderarbeid dicht bij huis…

Over kinderarbeid heb ik veel gelezen en gezien: Cambodja , Bangladesh en andere landen op grote afstand. In Roemenië komt het vaak voor. Het wordt allemaal toegelaten…

“Gedwongen” door armoede zijn tientallen kinderen in de Jiu Vallei kostwinner voor hun familie. Sommigen hebben net leren lopen en verdienen hun dagelijks brood met slopend werk.

Ze worden ook wel “magneten” genoemd omdat ze leven van de opbrengst van oud ijzer. Tientallen kinderen uit de stad Petrosani riskeren elke dag hun leven door het zoeken naar oud ijzer. Ze werken van ’s morgens tot ’s avonds, de beloning is alleen wat brood en als ze geluk hebben een paar plakjes worst. Een paar dagen geleden werkten de kinderen aan het slopen van een oud gebouw in de wijk “Colonie”. Ze zoeken naar bouwmaterialen en oud ijzer. Als volwassenen staan ze met schoppen en bijlen het gebouw te slopen.

Andrei, één van de de kinderen woont met zijn twee broertjes in een bouwval. Zijn ouders zijn arm en verdienen wat geld door zich uit te lenen als dagarbeiders. Het is een teer kind, maar een intelligente en hardwerkende jongen van acht jaar. ’s Morgens gaat hij naar school en daarna direct naar “zijn werk”.

“Ik moet wel werken, anders hebben we niet te eten. Mijn broertjes zijn te klein om te werken en de kinderbijslag is te laag om van te kunnen leven. Als we klaar zijn met de sloop vraag ik aan mensen om bij hun thuis te werken. Met schapen of koeien of ik help met hout hakken. Soms krijgen ik wat geld of wat melk” verteld Andrei terwijl hij een zware balk optilt die twee keer zo groot is al hijzelf. Iets verderop sleept een klein meisje met een bijl en een pikhouweel. Het gereedschap waar de kinderen het gebouw mee slopen op zoek naar bakstenen en oud ijzer. Ze legt het gereedschap neer en gaat in een hoekje zitten om de bakstenen schoon te maken die uit het oude gebouw gehaald zijn. Ze moeten helemaal schoon zijn, zonder een spoor van cement. Dan kunnen de stenen weer verkocht worden…..

foto’s Realitatea.net