Nieuwjaarsduik!

Wie schrijft er nu in februari over een nieuwjaarsduik zult u misschien denken? Ja, dat is naar aanleiding van een e-mail welke ik korte tijd geleden, vanuit Bruinisse, kreeg. Ik laat u even meelezen:

Met nieuwjaar is er bij ons op het eiland een nieuwjaarduik in de zee .
Een jongen van 11 jaar heeft mee gedaan en zich laten sponseren, de opbrengst is € 60.- voor het project in Roemenië ( De Tulp)

Opvanghuis “de Tulp” is een van onze projecten, hier worden misbruikte en verwaarloosde kinderen opgevangen. Dit soort iniatieven van kinderen geven mij altijd een bijzonder fijn gevoel.

p.s. Voor de geintereseerden: Ik ben afgelopen maandag naar de kapper geweest!

Jeugdzorg in het kader van Asociatia Betania – Kamertraining

Jeugdzorg in het kader van Betania – Kamertraining

Als sinds 1997 bestaat het kamertrainings project in het kader van Betania. Begonnen in Racova met 8 dames, voortgezet in Bacau op dit moment met 22 meisjes. Ieder jaar worden er weer meisjes op straat gezet omdat hun “verblijf” in de kinderhuizen is afgelopen op hun 18e jaar. Voor sommigen is het meerderjarig worden reden voor een feestje, voor deze meisjes begint een zoektocht om te overleven. Zonder enige “levenservaring” komen ze veelal bij ons terecht. Wassen, eten koken, schoonmaken geeft vaak al een probleem. In het kinderhuis is alles toch altijd voor hen gedaan! Waarom nu niet meer? Al gauw wordt hen duidelijk dat de maatschappij anders in elkaar zit dan ze altijd gedacht hebben. Als er geen opleiding meer gevolgd wordt dan moeten ze gaan werken. Hun eerste baan, een nieuwe ervaring, een nieuwe verantwoordelijkheid. Het eerste salaris, natuurlijk de eerste twee dagen al opgemaakt, hoe moeten ze ook weten dat er de rest van de maand ook nog kosten zijn! Daar leren ze veel van en na anderhalf – twee jaar moeten ze het kamertrainigsproject verlaten. Voor het eerst echt op eigen benen. Ook dat wordt nog een korte tijd begeleid. Veel van de meisjes begrijpen hoe ze zelf kunnen functioneren in de maatschappij. Het komt ook voor dat ze het echt niet willen en dat het toch niet wil lukken. Een moeilijke opgave. In 2004 werd er met de rechtbank van Bacau onderhandeld over meisjes die slachtoffers van mensenhandel zijn geworden. Ook voor deze meisjes (helaas steeds toenemend in aantal) is er plaats in het kader van dit project. Zeker in de tijd van onderzoek en rechtzaak is begeleiding van een psycholoog noodzakelijk. Vaak is de beschadiging zo groot dat begeleiding lange tijd nodig is. In de afgelopen jaren hebben in het totaal al 125 meisjes gebruik gemaakt van het kamertrainingsproject.

Praatje over het weer.

Praatje over het weer.

Ik dacht even dat we het dit jaar niet mee zouden maken, maar afgelopen zondag was het dan toch zover: Sneeuw! Gewoonlijk begint de sneeuwval in Roemenië ergens is november. Nu is het begin februari en nu pas heeft het 5 centimeter gesneeuwd. Eigenlijk ben ik blij dat het niet in november gesneeuwd heeft, want zo’n pretje is het niet. Niet voor de mensen in Roemenië, niet voor het verkeer, want sneeuwval in Roemenië geeft altijd veel problemen. Toch was het raar geen sneeuw, je mist het gewoon. De temperatuur is rond het vriespunt en in Bacau is bijna alle sneeuw alweer gedooid. In ieder geval heeft het gesneeuwd!

Jeugdzorg in het kader van Asociatia Betania – Therapiebad.

Jeugdzorg in het kader van Betania – Therapiebad.

“Ik ga het niet in het zwembad want daar zijn haaien!” zegt Rares tijdens zijn eerste uur therapie in het therapiebad in het kader van dagverblijf “de Dolfijn”. Silviu, een ander kind uit het dagverblijf zag het therapiebad en wil er elke dag gebruik van maken. Hij laat dan zien dat hij op drie manieren kan zwemmen. Andere kinderen kunnen niet wachten om in het water te “springen”, ze willen er niet meer uit, alleen aandringen wil soms helpen.

Dit zijn de eerste reacties van een aantal kinderen bij de kennismaking met het therapiebad, een van de mogelijkheden in het kader van Betania, veel van deze kinderen hadden nooit eerder de mogelijkheid om van een zwembad gebruik te maken.

De fysiotherapeuten die deze kinderen begeleiden weten dat dit “spetteren” in het water de spieren ontspant (omdat het water rond de 32 graden is). De ontspanning van de spieren geeft de mogelijkheid om bepaalde oefeningen te doen die op een andere manier niet mogelijk zijn. De warmte van het water zorgt ervoor dat spanning van de spieren veel minder wordt, de bewegingen veel minder pijn doen, en de bewegingen veel soepeler gaan. De eerste behandelingen in het therapiebad duren ongeveer 8-10 minuten. Iedere keer worden daar 2-3 minuten bijgevoegd om uiteindelijk ongeveer 20-30 minuten met het kind te kunnen werken.

Als de kinderen thuis komen vertellen ze enthousiast over de belevenissen in het therapiebad. Ze hebben bijna geen geduld tot de volgende keer, en zeggen zij: twee keer per week is veel te weinig!

Hidrotherapie is een van de dingen die plaats vinden in het kader van Betania, we zijn hier heel gelukkig mee, de resultaten vooral bij kinderen met een zware handicap zijn heel bijzonder.

Foto’s : Asociatia Betania

Specialisten van “Betania” bewonderd in Engeland en USA.

Asociatia Betania is een werkelijke springplank geworden voor maatschappelijk werkers en/of psychologen, welke zeer gewild zijn in Engeland en de Verenigde Staten.

“Alleen al in het afgelopen jaar zijn er 5 mensen vertrokken, het totale aantal komt daarmee op ongeveer 30 mensen die vertrokken zijn. 90% van dit aantal krijgt een contract aangeboden in Engeland of America. We kunnen dit niet stop zetten, wanneer de mensen een contract laten zien en gaan een paar duizend dollar of ponden verdienen dan kan je daar verder weinig op zeggen”, verteld André Muit de voorzitter van Asociatia Betania, een organisatie die iets meer uit betaald als de overheidsinstellingen. Om het allemaal compleet te maken is het op dit moment moeilijk om vervanging te vinden voor de mensen die naar het buitenland vertrekken, een bijna onmogelijke opgaaf. “Ik kan me nog goed herinneren dat 8-9 jaar geleden toen we werknemers zochten voor het kinderdagverblijf er 250 aanvragen voor 20 plaatsen waren. Op dit moment zijn we blij als we 2 of 3 CV’s binnenkrijgen voor een plaats verteld André Muit verder. Deze “gevallen” bij Betania zijn geen uitzondering ook Stichting de Sprijin Comunitar (FSC) zoekt al enkele maanden naar een maatschappelijk werker voor hun opvanghuis “Pistruatul” “We kunnen gewoon geen mensen vinden, om aan alle eisen te voldoen hebben we mensen nodig die afgestudeerd zijn met een diploma, maar als we zo iemand niet kunnen vinden dan zullen we ook iemand met een gemiddelde studie accepteren, verteld Gabriela Achihai, voorzitter van FSC. De salarissen hier zijn echter lager dan bij “Betania”.

Bron : Ziarul de Bacau 02.02.2007

Foto: Asociatia Betania

Vliegen over Roemenie

Afgelopen week ben ik wat door Roemenië heengereist. Dit keer op een makkelijke manier namelijk met het vliegtuig. Op uitnodiging van een bedrijf uit Nederland heb ik Boekarest, Sibiu en Oradea bezocht. Vanaf Boekarest waren we in 20 minuten in Sibiu en vanuit Sibiu ook in ongeveer 20 minuten in Oradea. Wat me opviel is dat de stad Sibiu de laatste tijd zo ontzettend veranderd is. Dat betreft over het algemeen het centrum van deze stad (Sibiu is de culturele hoofdstad van Europa in 2007). Vooral de kleine en de grote markt zagen er heel mooi uit, ook het gemeentehuis. Als je eenmaal weer uit het centrum bent dan ziet het er allemaal maar slecht uit, jammer van zo’n mooie stad. Oradea heb ik nog nooit een mooie stad gevonden, wat een rommel. Het is jammer dat zo’n grensstad er zo verwaarloosd uitziet. Al met al veel gezien in korte tijd en reiservaring rijker. Vooral de harde wind waar het vliegtuig nogal onder te lijden had was niet erg prettig.

Foto’s uit Sibiu:

Hoofdbrekens…..

Nieuwe verkeersregels zitten eigenaars van de caruta’s (paard en wagen) flink dwars. Geen enkele caruta mag meer gebruik maken van de openbare (nationale) wegen, de bekeuringen zijn hoog. De nieuwe situatie zet een burgemeester van een dorp in Buzau flink aan het denken. Hij wil speciale wegen maken voor de paardekarren. Vooral omdat er al veel “bestuurders” hoge bekeuringen hebben gekregen van de politie omdat ze van de weg gebruik maakten.

Vanaf 1 januari mogen deze paard en wagens, of andere door dieren getrokken wagens, niet meer op openbare wegen rijden. De bekeuringen betreffen het bedrag vam 350 – 780 Ron (100 – 225 euro). In het dorpje Smeeni loopt de weg door het dorp en de mensen zijn boos dat ze niet meer met hun paardenkar van huis kunnen. Zelfs de burgemeester is boos over de nieuwe regelgeving. “Door deze regelgeving zijn de eigenaars van de paardekarren met handen en voeten gebonden en kunnen niet meer van het ene naar het andere dorp rijden, de bekeuringen zijn hoog” zegt Nicu Nastase, Burgemeester van Smeeni.

De enigste oplossing is het aanleggen van 2 wegen voor paardekarren en fietsen, paralel aan de bestaande wegen tussen de dorpjes. Het aanleggen van deze wegen kost ongeveer 6000 ron. Het zal echter veel meer geld kosten om de terreinen te kopen waar de weg moet komen. Deze terreinen zijn eigendom van particulieren.

Geslaagde hartoperatie!

Van de Rehoboth school in Opheusden kwam de vraag bij ons binnen of de leerlingen gezamelijk iets konden betekenen voor iemand die ziek is. Dat was de kans voor Denisa . Een meisje met het Down Syndroom. Zij had een ernstige hartafwijking welke in Tirgu Mures verholpen kon worden. Dat betekend reiskosten, verblijfskosten, en anderen zaken die komen kijken bij een operatie in Roemenië. De (alleenstaande) moeder van Denisa had hier geen financiele mogelijkheden voor. Dankzij de inzet van de leerlingen van de Rehobothschool in Opheusden zijn de hartproblemen van Denisa, een lief meisje, opgelost!! De onderstaande foto is gemaakt na de hartoperatie.

Controle……..

Periodiek is een financiele controle nodig. Zo’n controle heeft kortgeleden plaatsgevonden bij onze organisatie. Het resultaat is een rapport met een aantal tientallen pagina’s, een aantal aanbevelingen en de conclusie dat er naast een aantal “boekhoudtechnische aspecten” geen problemen zijn met het beheren en besteden van de fondsen. Een mooi resultaat !

Bezorgdheid onder kankerpatienten in Bacau

Kankerpatienten uit de provincie Bacau lopen het risico om zonder medische zorg te komen. Dat komt omdat de bestralingsapparatuur in het provinciale ziekenhuis meer dan 15 jaar oud is. Meer nog: Het aantal gebruikers is veel meer dan de apparatuur aan kan. De patienten worden blootgesteld aan hoge radiatie, veel hoger dan wettelijk is toegestaan, de behandelingen gaan tot ver na middernacht door. Het Ministerie van Gezondheid heeft de verplichting gesteld om een simulator en een planning aan te schaffen om medische activiteiten goed te laten plaats vinden, verteld dr. Penea Valu, het hoofd van de afdeling. Kosten: 700.000 euro. De bestralingsbron van het huidige apparaat is helemaal op, de vervanging hiervan is geen oplossing op lange termijn. Het apparaat is steeds kapot en helemaal op, deze investering is weggegooid geld. Dat is hetzelfde als je een motor van een auto vervangt waarvan de carresorie doorgeroest is en vering stuk is. De afdeling Cobalto Therapie in Bacau is een van de 14 bestralingscentra in Roemenie. De capiciteit van 16 bedden staan ter beschikking aan de bijna 1000 patienten per jaar (opname en poliklinisch) uit Bacau, Piatra Neamt, Iasi, Suceava, Brasov en zelfs Constanta. De enigste en juiste oplossing om de activiteiten voort te zetten is het aanschaffen van nieuwe apparatuur. De waarde van deze investering overtreft het bedrag van 1,5 miljoen Euro. De financieringskansen zijn bijna nul!

Bron: Observator de Bacau.

Foto’s van de Cobalto afdeling Bacau:

Hulpverlening (3)

Hulpverlening (3)

Dit stukje is geschreven naar aanleiding van een artikel op het Roemenie Prikbord :
http://prikbord.ropromo.org/pags/read.php?f=1&i=31863&t=31863

Laten we eerst even een scheiding maken tussen hulpverlening en hulpverlening. Dat er veel roemenie comite’s en organisaties zijn in Nederland dat is algemeen bekend. Het alleen kleding en spullen wegbrengen, vaak op dezelfde plaatsen, is dweilen met de kraan open, erger nog je maakt mensen afhankelijk als er niet een goed team met maatschappelijk werkers achter staat die eerst eens kijken wat er in een gezin aan de hand is, en het probleem aanpakken.

Roemenie had en heeft behoefte aan structurele projecten die in dienst staan van de (roemeense) gemeenschap. In de twaalf jaar dat we hier bezig zijn hebben we al vele projecten overgedragen, niet altijd zonder problemen, maar vaak met veel succes.

Dat per 01.01.2007 het opzetten van projecten voor de roemeense gemeenschap (ik wil dat duidelijk benadrukken, dus niet in andere belangen) zou moeten stoppen is pure waanzin.

Juist op dit moment heeft roemenie behoefte aan structurele maar tegelijkertijd professionele hulp en projecten. Je kan zelfs stellen dat de hervormingen in Roemenie nu waarschijnlijk pas echt beginnen. Vooral in onderwijs, gezondheidszorg, kinderprojecten, bejaardenzorg en psychiatrie (kinder en volwassenen) is nog ontzettend veel te doen.

Hou voor ogen dat je in Roemenie bezig bent, breng niet de nederlandse cultuur zomaar over zonder dit aan te passen aan roemeens (sociale) omstandigheden. Ik denk dat het voor iedereen wel duidelijk is dat zeker als er grote bedragen geinvesteerd worden er enige vorm van toezicht zal moeten zijn. Ook de invulling van deze toezicht zal op de goede manier moeten gebeuren om een gewenst resultaat te bereiken, we weten echt niet alles beter als de roemenen. Het samenwerken op gelijk niveau en de betrokkenheid is denk ik de sleutel voor een project of projecten met succes.