Van alles wat….
De kou is uit de lucht, afgelopen weekend was het zelfs 23 graden. Wonder boven wonder zijn er (nog) geen berichten van overstromingen. Wat niet is kan nog komen natuurlijk, maar we hopen van niet.
Inmiddels is de gasrekening over de maand februari binnengekomen. Dat is schrikken. De gasprijzen zijn enorm gestegen. Ongekende hoge rekening. Dat is een flinke tegenvaller.
In één van de arme wijken van Bacau zijn twee kleine kinderen overleden van 3 en respektievelijk 6 maanden. Beiden aan de gevolgen van longontsteking. Ik heb er nog niet eerder over geschreven. Zulke drama’s hebben we al vaak meegemaakt maar het is altijd erg verdrietig.
Er zijn ook positieve dingen te melden. De subsidie van zowel de provincie en de gemeente Bacau zijn toegekend. Dat is bijzonder snel omdat het meestal pas halverwege het jaar bekend is. Ook het Ministerie van Sociale zaken geeft subsidie. In alle gevallen is het meer dan vorig jaar. We kunnen niet de hele begroting dekken maar het is een prachtig begin.
Het ziet er allemaal rooskleuriger uit dan vorig jaar rond deze tijd. De inzet van alle betrokkenen is van alle kanten te merken. Heel fijn.
Wat een drama
Ik kijk op de pagina’s van het nieuws van vandaag. 28 doden bij een verschrikkelijk busongeval in Zwitserland en de zedenrechtzaak, dat zijn de hoofdtitels. De ouders van de kinderen worden pas in Zwitserland op de hoogte gesteld over de toestand van hun kinderen. Wat een dag moet dat zijn voor die ouders. Ik kan me zo voorstellen dat iedere minuut een uur moet lijken als je niet weet of je kind nog wel of niet in leven is. De recente berichtgeving spreekt van 28 doden waaronder 22 kinderen. Wat kan je dan nog zeggen? Ik leef mee met de ouders die voor zware beproevingen staan vandaag.
Celtic Woman – A New Journey – You Raise Me Up
Schietpartij in een kapsalon….
je bent ontevreden en je vrouw wil van je scheiden…. Dan loop je naar de kapsalon waar ze werkt, schiet de cassiere neer en daarna je vrouw. Als het nog niet genoeg is ga je nog even door met schieten tot je pistool leeg is en loop dan kalm naar buiten. Dat gebeurde gisteravond rond 18:00 in een kapperszaak in Boekarest. Resultaat : 2 doden en 6 gewonden waarvan een aantal zwaar gewond. Een politieman veroorzaakt dit drama. Wat er allemaal achter zit weet niemand en is moeilijk te begrijpen. Wat moet er wel niet gebeurt zijn als je tot zo’n koelbloedige executie overgaat? Ongelofelijk.
Get Closer – Harde realiteit
Foto’s onderweg
Vandaag plaats ik wat foto’s van de heen en terugreis vorige week:
Woedend ben ik – Janneke Vos
Collum van Janneke Vos , gepubliceerd met goedkeuring van de auteur. Bedankt Janneke.
Zondagmiddag, 13.00 uur. Ik zie het laatste nieuwsbulletin. Een oude vrouw kruipt uit haar huis, via de gang die hulpverleners naar haar woning hebben gegraven. Ze ziet voor het eerst in 7 dagen daglicht. Ze huilt, dikke tranen biggelen over haar wangen, terwijl ze in de televisiecamera kijkt en zegt: ‘het is beter dat God mij hier haalt, dan dat ik hier nog langer moet blijven. Wat heb ik gedaan dat God mij zo straft?’ En ze kijkt omhoog, naar de mensen die haar hebben bevrijd, en de verslaggeefster zegt net iets te opgewekt: huil niet meer, we zijn gekomen om u te redden. En de vrouw kijkt haar huilend aan en zegt: ‘maar ik wil helemaal niet meer gered worden, ik wil dat God mij hieruit verlost.’
Waar gaat dit over, zullen jullie je afvragen. Het gaat over de enorme problemen die de sneeuw in het zuiden van Roemenië veroorzaakt. Daar is het vanaf vorige week zaterdag gaan sneeuwen. De wind heeft de sneeuw zo opgejaagd dat hele dorpen aan het zicht zijn onttrokken. Vijf tot zes meter hoog. Hulpverleners lopen van dak tot dak. Proberen gangen te graven naar deuren van woningen, stalletjes waarin dieren zich bevinden zonder eten en drinken.
Maar het zijn maar een handjevol hulpverleners. De rest van Roemenië maakt zich druk om het nieuwe parlement dat moet worden geformeerd. Ik zie de afgelopen dagen beelden van weldoorvoede mensen die in dikke auto’s voorrijden in Boekarest, in een rondedans om de macht. Dag in dag uit, en de televisie meldt dat de sfeer goed is en dat er ‘grapjes worden gemaakt.’
Andere nieuwsuitzendingen laten beelden zien van sneeuwstormen, tractoren die tegevergeefs proberen zich een weg te banen naar dorpen met levensmiddelen, water en brandhout. Afgelopen vrijdag meldt het journaal dat er ongeveer 50.000(!!) Roemenen bivakkeren in volledig begraven woningen in totaal in 78(!!) dorpen die volledig geisoleerd zijn omdat er 112 (!!) wegen afgesloten zijn.
Er is geen electriciteit meer, waardoor telefoons niet meer werken. Houtvoorraden zijn niet bereikbaar onder de laag van 5 meter sneeuw. Onbereikbare waterputten. Er zijn tientallen doden die niet begraven kunnen worden, ik zie een oud vrouwtje met haar in de sneeuw en kou omgekomen man, die op het bed ligt opgebaard, in afwachting van hulp.
En gisteren heeft dan de nieuwe premier een bezoek gebracht aan het rampgebied en besloten dat de noodtoestand moet worden uitgeroepen. Acht dagen na de verwachte sneeuwjacht gaan eindelijk op grote schaal militairen en gendarmes op stap. Maar er is een groot gebrek aan bulldozers en ander materieel dat de wegen sneeuwvrij kan maken. De regering roept bouwbedrijven op om hun materieel ter beschikking te stellen. Acht dagen en vele levens te laat. En om de ramp compleet te maken gaat het vanaf morgen weer sneeuwen.
Aan de eerste mensen die ik vanochtend uit hun huizen zie kruipen zijn acht dagen van verschrikkelijke ontbering voorbij getrokken. Mensen huilen en zeggen: ‘we dachten dat we hier zouden sterven als ratten in hun holen.’ En ik denk: ja, je hebt gelijk. Ze laten jullie sterven als ratten in hun holen terwijl ze hun rondedans om de politieke macht met ‘veel grapjes en in goede sfeer’ met verve uitvoeren. En ik zie die oude mevrouw van uitputting bijna omvallen, terwijl ze huilend zegt dat ze niet meer gered wil worden, maar dat ze wil dat God haar naar huis haalt. Ik zit te janken voor de buis. En ik ben woedend. WOEDEND BEN IK.
From Bacau with love, 14 februari 2012
Ivo in Roemenië
Again
De zware sneeuwval begint alles te overheersen. Wegen opnieuw afgesloten en heel veel mensen met huis en al onder de sneeuw. En vanmorgen opnieuw een verrassing: weer tot onze knieën in de sneeuw! Volgens de weerspecialisten staat ons nog heel wat te wachten de komende dagen. Het is een ongekende sitiuatie. En …. het blijft maar sneeuwen.
