Discrete Trial Teaching (DTT) van Nijmegen naar Bacau.
Dit is de nieuwe promotiefilm over Discrete Trail Teaching (DTT).Het is het werk van het DTT team van de Driestroom Nijmegen. Ik begrijp dat er steeds meer belangstelling voor is, ook in Nederland. Wij werken sinds 2006 met deze methode. Dat allemaal dankzij de samenwerking tussen de Driestroom en Asociatia Betania Bacau – Roemenië. We zijn Monique, Nienke, Sharon, Marjolein, Johan en alle andere leden van het DTT Driestroom team heel dankbaar voor deze mooie mogelijkheid, samenwerking en het prachtige resultaat!
“Discrete Trial Teaching (DTT) is een vorm van intensieve gedragstherapie, waarbij we het kind in kleine stapjes verschillende vaardigheden aanleren. Continue herhaling en oefening zijn hierbij uitgangspunten. Gewenst gedrag stimuleren en belonen we. Voor gedragsproblemen zoeken we een passende oplossing. Zo is en blijft de training leuk.”
“Een stap vooruit met Discrete Trial Teaching (DTT)” zie ook: dtt.nl
Aardbeving in Roemenië, 5,5 op de schaal van Richter.
Vannacht om 04:37 is er in Roemenië een aardbeving geweest. De beving werd in heel Roemenië goed gevoeld. Voor mij voldoende om wakker te worden in een bewegend bed. Ik zag ook in andere huizen de lichten aan gaan. Ik heb het eerder meegemaakt maar het blijft iedere keer een aparte ervaring.
Het epicentrum van de aardbeving lag in de provincie Vrancea, 175 kilometer noordoostelijk van Boekarest. Volgens de Roemeense autoriteiten werd een magnitude van 5,5 op de Schaal van Richter gemeten.
In Vrancea, aan de oostkant van de Karpaten, doen zich wel vaker aardbevingen voor, meestal zonder schade aan te richten. In 1977 kostte een beving met een magnitude van 7,6 meer dan duizend mensenlevens.
– 9 graden,begin oktober….
Begin oktober 2013, het is hier ongewoon koud eigenlijk… Karoly Tanko van de Meteorologische dienst in Miercurea Ciuc (Provincie Harghita Roemenië) verteld dat de nacht van vrijdag 4 oktober erg koud was. De minimum temperatuur werd bereik om 07.00 zaterdagmorgen. Het was – 9 graden Celsius. Nachtvorst dus en dat is niet zo best voor de gewassen en het fruit wat nog aan de bomen hangt. Na 07:00 was het bewolkt en de temperatuur begon te stijgen.
Ook op ander plaatsen was het koud. In de stad Joseni werd -7 gemeten. in Toplita -6 en in Odorhei Secuiesc – 4 graden.
De mensen in deze stadjes zijn wel gewend aan dit soort temperaturen . De winters zijn hier lang en koud. Maar over het algemeen later in het jaar en niet in oktober. In Miercurea Ciuc is de verwarming al begin september aan gegaan. Het gebeurde eerder in 1988 , het was toen -13,5 graden in de maand oktober.
In Bacau zijn we gewend aan temperaturen tussen de 18 en 22 graden in deze tijd van het jaar. Vannacht was het rond het vriespunt en komende nacht daalt het kwik onder nul.
Plafond naar beneden? Onder je bank, en snel!
Het gebeurt op een school in Roemenië: “Kinderen, als het plafond naar beneden komt snel onder je bank kruipen!”
Kinderen uit de gemeente Arsura (Vaslui) lopen gevaar. De school kan elk moment instorten. De leiding van de school en de gemeente zijn al 9 jaar bezig om de lokale overheden en de inspectie voor onderwijs te overtuigen het gebouw op te knappen en te repareren. Het mocht niet baten.
Het dak van de school, waar 200 kinderen onderwijs volgen, staat op het punt om naar beneden te komen. Als het regent dan regent het binnen net zo hard als buiten. 30 jaar geleden werd de school gebouwd. Sinds die tijd heeft er geen onderhoud aan het dak plaats gevonden, schrijft de lokale krant “Vremea Nouă”. De directeur van de school Vasile Dimitru heeft de verschillende instanties als Prefectuur, Provincie bestuur en Ministerie van Onderwijs meerdere keren aangeschreven. Hij hoopt een deel van de totale kosten (600.000 lei = 136.000 euro) te krijgen. Om in ieder geval wat reparaties plaats te laten vinden. Tot nu toe is er geen concrete oplossing.
“Voor de rest hebben we wel gesaust en schoongemaakt om een gezellige omgeving te creëren voor de leerlingen. Maar het probleem blijft. Alles wat we doen is tevergeefs. Sinds het gebouw bestaat heeft er nooit een degelijke reparatie plaatsgevonden. We hadden wat fondsen van de Wereldbank maar die waren voor andere zaken, inrichting en andere dingen. Ook prima maar het dak is ons grootste probleem” zegt de schooldirecteur uit Arsura.
Ondertussen geven de leraren instructies om de kinderen voor te bereiden op het ergste scenario. “Kinderen, als het plafond naar beneden komt snel onder je bank kruipen!”
Bron: EvZ
Van drugs naar bouwen in Roemenië!
De Roemeense krant Adevarul heeft een interview gedaan met onze vriend Johan. Het artikel is geschreven door Olimpia Filip en vertaald door A.Muit. Voor de link naar het originele artikel: klik hier.
Een voormalig drugsverslaafde en dakloze uit Nederland nu bouwer van huizen voor de armen in Bacau!
Johan Bergman (53) is een Nederlander uit de stad Nijmegen. Bijna 15 jaar had hij een onzeker bestaan. Hij raakte zijn huis kwijt waarna hij jarenlang verslaafd was aan cocaine en alcohol.
De behoefte aan geld bracht hem tot verschillende vormen van diefstal en het gebruik van de drugs had gewelddadig gedrag als gevolg. Zeven jaar bracht hij door in zeven verschillende gevangenissen in Nederland. 10 jaar geleden vond hij het genoeg en zei: STOP zo gaat het niet verder, hij maakte een nieuw begin. Nu komt hij al meer dan twee jaar in Bacau om arme mensen uit de wijk Izvoare te helpen bij de reparatie van hun huizen.
Zijn vrienden uit Nijmegen noemen hem Tuc. Dat heeft hij te danken aan de zoute koekjes die hij vaak eet. Het is een relatief korte en massieve man die veel praat. Hij lacht graag en houd ervan om uren verhalen te vertellen. Hij geeft toe dat de emotie hem parten speelt als hij met “vreemden” spreekt.
Wie hem nu leert kennen heeft geen idee dat over het leven van Tuc een roman geschreven kan worden. Hij ging van het ene uiterste naar het andere. Van drugs, alcohol, geweld en diefstal naar hulp aan zijn naasten. Hij doet het met hart en ziel. Hij slaagde erin om te stoppen met drugs en alcohol en zijn entourage waar hij mee begon op 25 jarige leeftijd. Hij zegt nu, op 53 jarige leeftijd, de gelukkigste man op aarde te zijn! Hij herhaald meerdere keren dat hij spijt heeft van zijn verleden en nu net zoveel goede dingen (of meer) wil doen dan hij in het verleden fout deed. Ooit was hij een rustige jongeman en kwam terecht in een omgeving van drugsgebruikers die zijn vrienden werden.
De dood van zijn beide ouders maakte hem kwetsbaar voor verslavingen. Meer dan 15 jaar waren drugs en alcohol zijn beste vrienden. Het begon allemaal in 1985 in een Café. Ik zag de jongens steeds opstaan en vertrekken. Toen ze terug aan tafel kwamen leken ze wel veranderd. Ze geloofden dat ze sterker waren en alles aan konden. Ik begreep niet helemaal wat er gebeurde. Ik werd nieuwsgierig en volgde hen om te zien wat ze aan het doen waren. Ik zag het gebeuren, ze snuiven poeder. Dat wilde ik ook proberen en het beviel me best! Alsof ik plotseling sterker werd, herinnerde zich de Nederlander.
Verslaafd
Als snel raakte Johan verslaafd aan cocaïne Ook werd hij dealer “Ik verdiende goed toen, zo’n 500 euro per dag. Ik had een woning en een auto, ik had eigenlijk alles wat ik wilde. Maar ik was verslaafd aan drugs…. Ik ging meer uitgeven dan ik verdiende. Het werd steeds moeilijker en het ging van kwaad tot erger. Ook mijn verslaving werd erger. In korte tijd was ik mijn huis , mijn auto en alles kwijt. Ik verbleef waar mensen mij een plekje boden en had heel veel schulden. Als ik drugs had kreeg ik allerlei verschijnselen, het was vreselijk” vertelde Johan. Het gebruik van drugs maakte hem ook agressief Johan Bergman werd zeven keer gearresteerd en bracht zeven jaar van zijn leven door in verschillende gevangenissen in Nederland. “Ik wil eigenlijk niet zoveel vertellen over die jaren. Dat is voor mij verleden tijd. In de gevangenis besefte ik dat ik fout bezig was. Ik geef toe dat ik veel fout heb gedaan. Denk niet dat ik alleen een paar fietsen gestolen heb, ik deed veel foute dingen. Ik heb er veel spijt van” verteld Johan.
180 graden gedraaid
Vier weken geleden kreeg Johan een nieuwe woning. In samenwerking met “zijn” organisatie (NuNN) en de lobby van de wijkagent. “Het is geen groot huis, een huis met twee kamers, keuken en badkamer. Precies wat ik nodig heb. Ik kan bijna niet wachten om weer naar huis te gaan en de eerste bloemen in mijn tuin te zetten. Ik ben de rijkste man ter wereld “zegt hij. Hij leeft nu van de verkoop van oud ijzer en helpt mensen in Nijmegen met allerlei klussen. “Soms heb ik zoveel werk dat ik in paniek raak dat ik niet klaar ben voor de avond. Mensen hebben vertrouwen in mij en vragen mij om klusjes voor hen te doen” verteld hij. Hij is blij dat een deel van zijn familie weer contact met hem heeft. Vooral de jongere generatie, neefjes en nichtjes. “De oudere generatie kan moeilijk vergeten en vergeven. Maar gelukkig de jongeren wel, ik ben tevreden” zegt de Nederlander.
Er zijn veel mensen die hulp nodig hebben
Drie dagen geleden kwam Tuc weer in Bacau. Hij was begeleider van de groep fietsers. Veelal ex dak en thuislozen reisden 2600 kilometer op de fiets. Ze haalden geld op voor de arme mensen die deel uit maken van de projecten van Asociatia Betania. Er werd bijna 20.000 euro opgehaald. Het is de vijfde keer dat Johan Bergman in Bacau komt om armen te helpen. Iedere keer om te helpen met vloeren, daken en verfwerk in de wijk Izvoare in Bacau. “De verschrikkelijke situatie waarin mensen leven in de wijk Izvoare hebben mij aan het denken gezet. Ik besef dat de mensen het hier veel slechter hebben dan wie dan ook in Nederland. Deze mensen motiveren mij. Hier in Roemenië in Bacau bij Betania heb ik nog veel te zien en te doen” zegt hij uit volle overtuiging.
2600 kilometer op je fiets
01 september vertrokken ze. 13 man uit Nijmegen. Ze hadden het plan om naar Bacau te fietsen en daarvoor de Limes route (klik hier) te gebruiken. Wat in het hoofd van Barry Jansen en zijn jongens zit dat praat niemand er uit. De mannen van de NuNN ( Nachtopvang uit Noodzaak Nijmegen), Dichterbij en de Nebo deden het gewoon. Deze week kwamen ze aan in Bacau. We hoorden de verhalen over campings, routes en hoe ze op een gegeven moment na 40 km fietsen weer op het zelfde punt uitkwamen. Over smerige bedden en mooie verblijfsplaatsen en over de vele mooie dingen die ze onderweg zagen. Het enthousiasme straalde er aan alle kanten vanaf!
Mensen die grotendeels een moeilijk verleden hebben doen dit gewoon. Dat is een prestatie waar het team van Betania veel respect voor heeft. En dat alles maar voor één doel: de mensen in Roemenië helpen. Want zeggen ze: Wij hebben het heel goed in Nederland!
Mannen, bedankt!
01 oktober , het sneeuwt al….
Dit jaar wel erg vroeg, sneeuw en kou. Ongewoon voor dit tijdstip van het jaar. De foto is vanmorgen gemaakt onderweg naar Tirgu Mures. Zie ook het nieuws item van RTL nieuws: Winters en glad voorproefje in Roemenië
Betania Complex vanuit het vliegtuig
Vorige week kreeg ik een foto van het Betania Complex genomen uit het vliegtuig. Op de voorgrond (met bruine daken) ziet u ons complex in Bacau. De foto is gemaakt door mijn vader.
EU en onze computers
Precies 3 jaar geleden (!) werd er door het Ministerie van Telecommunicatie een EU financiering uitgeschreven voor kleine en middelgrote bedrijven en Ngo’s. Tja, op het sociale vlak gebeurd er weinig of zijn de subsidies niet van toepassing op bestaande projecten. Of nog veel gekker: je schrijft in en je hoort NOOIT nergens meer van. Dat is al meerdere keren voor gekomen.
Terug naar de EU gelden via het Ministerie van Telecommunicatie. Deze subsidie geeft de mogelijkheid om alle computers, soft, printers etc. te vervangen. Het was een vrij simpele procedure. Proberen dus maar. Na anderhalf jaar kregen we bericht van het Ministerie dat ons project was ontvangen 🙂 en ook was ingeschreven voor evaluatie. Het was weer een jaar stil en we kregen weer een brief dat het project werd toegekend. Weer stil en uiteindelijk na precies 3 jaar hebben we gisteren 27 september de computers, soft, printers etc. ontvangen. Nu maar zien of het 3 jaar wachten waard was…..
