Vliegtuigen en fondsen

Ja… ik schrijf te veel over vliegtuigen en vluchtmaatschappijen. Dat kreeg ik pas geleden te horen 🙂 Dus vandaag ga ik over fondsen schrijven. De meesten van jullie weten dat we elk voorjaar het gevecht aangaan met de lokale overheid voor subsidie voor onze projecten. Dat gaat vooral over de 4 centra in het kader van Betania.

Ook dit jaar weer veel discussie over de bijdrage van de overheid. Uiteraard is er geen geld, uiteraard is er nog geen beslissing genomen en natuurlijk duurt het allemaal nog wel even. Roemenie is soms een onmogelijk land. Ik zal blij zijn als sociale zorg een keer wettelijk geregeld word. Alles is onduidelijk. De ene organisatie krijgt wel de andere niet, het ligt er maar net aan welke relaties je hebt. En alles over de rug van kinderen , ouderen en hulpbehoevenden. Op lokaal en nationaal niveau trekken we vaak de aandacht als we het over dit onderwerp hebben. Ik kan echt niet begrijpen dat de Europeese Unie deze ongekende discriminatie in Roemenië gewoon laat gebeuren. Het wordt gewoon toegelaten…… Zolang Roemenië deze “vrijheid” krijgt zie ik de situatie niet snel veranderen.

Voor ons als organisatie betekend dat gewoon heel veel zorgen. We weten niet hoeveel subsidie we krijgen, kunnen dus ook onze partners niet goed informeren. Op dit moment draaien we nog op de achterstallige betalingen van vorig jaar. Een zijden draadje dus.

Projecten opzetten in Roemenië is niet eenvoudig. Het draaiend houden kost je nachtrust. De situatie in Roemenië is voor veel mensen moeilijk te begrijpen, vaak hebben we te maken met veel onbegrip, over verantwoordelijkheden gaan we het dan maar even niet hebben.