Armoede en Crisis
Een onderwerp waar ik al vaker over heb geschreven. Alleen al in Bacau zijn heel veel appartamenten afgesloten van de stadsverwarming. De mensen kunnen het niet meer betalen en geven er de voorkeur aan om in de kou te zitten. Ieder dag weer komen we heel trieste gevallen tegen. Geen kleding om kinderen naar school te laten gaan, geen medicijnen voor ernstig zieken, geen geld voor allerlei ingewikkelde operaties, geen geld voor gas water en licht en geen geld om eten voor de kinderen te kopen. Een trieste balans. Elke dag weer nieuwe gevallen. Elke dag weer nieuwe uitdagingen om zo dicht mogelijk bij de mensen te blijven. Elke dag moeilijker omdat ook de inkomsten van onze organisatie erg achterblijven.
We hebben het kennelijk zo druk met ons zelf en ons werk etc. dat er geen of onvoldoende aandacht is voor deze bevolking. Hoe kunnen we dat toch verantwoorden? Wat voor smoesjes we ook aanvoeren bovenstaande zou ons moeten dwingen hulp te bieden!