Jeugdzorg in het kader van Asociatia Betania – Centrum “de Tulp”
Jeugdzorg in het kader van Betania – Centrum “de Tulp”
Centrum “de Tulp”, ons opvangcentrum voor mishandelde en misbruikte kinderen. Veel, heel veel kinderen hebben hier een tijdelijk onderkomen gevonden. We hebben in het kader van dit centrum al veel meegemaakt. Mishandeling, verwaarlozing en sexueel misbruik van kinderen is aan de orde van de dag. Ons team van psychologen, maatschappelijk werkers en kinderbegeleiders hebben de handen vol om in de behoefte te voorzien. Gelukkig hebben ze alle middelen en mogelijkheden om deze kinderen te behandelen en op te vangen.
Ik herinner mij het telefoontje van de burgemeester van Hemeiusi als de dag van gisteren. Het was ergens in 2004: er staat een karretje op de stoep van het gemeentehuis met twee kinderen erin, wat moeten we daarmee doen? Het team van de Tulp was snel terplaatse en kwam tot de ontdekking dat het ging om een tweeling die door de vader op de stoep van het gemeentehuis was achtergelaten! Voor geen rede vatbaar, hij wilde niet meer van de kinderen horen! De tweeling was nog geen jaar oud, hij heeft er ook nooit meer naar omgekeken! De tweeling is nu ondergebracht in het kader van ons netwerk van pleeggezinnen waar totaal 43 kinderen een plaatsje hebben gevonden.
Ook denk ik nog vaak terug aan de vier kinderen die het team van de Tulp bezocht op verzoek van de gemeente Poduri. Grote paniek, handen en voeten bevroren, geen ouders te bekennen. In een hoekje een kunstof babybadje. We konden onze ogen niet geloven dat er een kind in vastgebonden zat! Niet voor een dag, nee al twee jaar! Deze kinderen hebben een lange tijd in de Tulp doorgebracht voordat ze in een pleeggezin geplaatst konden worden. Op zulke momenten kan je dingen soms niet bevattten maar het maakt wel weer duidelijk waar we het voor doen.
Ieder kind heeft persoonlijke begeleiding nodig. De beschadigingen zijn soms zo groot dat het moeilijk is om een kind te “bereiken”. Soms is een lange tijd nodig. Het is afwachten wat er gebeurd als de kinderen volwassen zijn. Sommige kinderen, toen we begonnen in 1999, zijn nu volwassen. Van sommigen horen we vaak berichten en houden ons op de hoogte hoe het nu met hen gaat. Ze denken vaak terug aan de mooie momenten tijdens hun verblijf, momenten die hun moed gaven om door te gaan. Ondanks de ellende die de kinderen meemaakten konden we toch wat betekenen voor hen en hun toekomst.
Foto’s : Asociatia Betania
