Onze Koningin

Het is 30 april 1980. Bijna 9 jaar jong was ik. Het is een bijzondere dag merk ik. In huize Muit in Nieuwerkerk aan den IJssel gaat de radio aan en dat gebeurde niet vaak. Ja, een Philips, hij staat boven op de kast. Ik herinner het me als de dag van gisteren! Plechtige stemmen en het Wilhelmus. Pa en ma luisterden aandachtig. Ik of wij (ik weet dat niet precies meer) iets minder maar toch… Ik hoorde koningin Juliana, inmiddels prinses: “ Zojuist heb ik afstand gedaan van de regering. Ik stel u hier Beatrix voor, uw nieuwe koningin”

Pa en ma nog steeds aandachtig. Ik stel me zo voor dat pa een paar keer riep: STIL!!! Het zal wel geholpen hebben want het wilhelmus klinkt vanuit de nieuwe kerk in Amsterdam. De eed en de woorden van koningin Beatrix: “Zo waarlijk helpe mij God almachtig” maakte diepe indruk op me. Dan een plechtige mannenstem: “De koningin is ingehuldigd!”Leve de koningin, hoera! hoera! hoera!” en direct daarna klinkt het gezang: wat de toekomst brenge moge.

Later hoorden we van krakers en rellen. Ongetwijfeld stelde ik vragen aan mijn vader of moeder over de nieuwe koningin. Spannend allemaal!

Gisteravond zagen en hoorden we hoe koningin Beatrix haar aftreden bekend maakte. Een toespraak hoe alleen zij dat maar kan. Het verhaal van de Premier direct daarna stond in een schril contrast. Onze koningin stopt er mee, jammer maar verstandig. Hoe sterk en verantwoordelijk zij is blijkt wel uit haar toespraak “Ik treed dan ook niet terug omdat het ambt mij te zwaar zou vallen, maar vanuit de overtuiging dat de verantwoordelijkheid voor ons land nu in handen van een nieuwe generatie moet liggen.”

Het mag duidelijk zijn dat ik koningsgezind ben, één van de dingen die ik meekreeg van mijn ouders. Van thuis, waar het blad “Vorsten” nooit ontbrak en waar de jaarlijkse aubade werd bijgewoond.

Tijdens het staatsbezoek van Koningin Beatrix aan Roemenië, van 13 tot 15 november 2001, heb ik de Koningin gesproken. Eerst de kennismaking bij aankomst, al heel bijzonder om mee te maken. Daarna de receptie waar men er voor zorgde dat de koningin ruim de tijd nam voor de mensen die in de kinder en jeugdzorg werkten en minder voor bankdirecteuren. Heel bijzonder om haar te spreken.

Met groot respect voor Koningin Beatrix!