Harde klappen voor de Roemeense economie
opiniestuk, bron https://www.zf.ro (financieel dagblad Roemenië)
De coronaviruscrisis die van de ene op de andere dag uitbrak, zorgde simpelweg voor het sluiten van hele economieën. Het zal deze keer zal veel moeilijker zijn dan de crisis van tien jaar geleden en zal herinneren aan de crisis van 1929, toen de werkloosheid een jaar voor de crisis in Amerika 4% bedroeg en een jaar na crisis 30%.
De eerste schattingen geven aan dat de omzet van bedrijven gemiddeld met 40% zal afnemen. Bij de horeca of vervoerders kan de omzet bijna nul zijn en op andere gebieden met 10 of 20% afnemen. Een gemiddelde dus.
Er zal zeker een “comeback: zijn in het derde en vierde kwartaal van 2020 in vergelijking met het tweede kwartaal. Maar er is geen sprake van het bereiken van het niveau van het eerste kwartaal van 2020.
Nadat de noodsituatie wordt opgeheven, op z’n vroegst half mei, zullen veel bedrijven beter gaan beseffen hoe de situatie er werkelijk voorstaat. Welke activiteiten kunnen doorgaan, en hoe staat het met de inkomsten en de cashflow? Veel bedrijven zullen herstructureringsmaatregelen nemen om te proberen de situatie enigszins in evenwicht te brengen.
Niet iedereen zal zijn werknemers kunnen behouden en niet iedereen zal hetzelfde loonniveau kunnen behouden als vóór het begin van de crisis.
De harde klappen zullen vooral vallen bij mensen met wat hogere salarissen en de middenklasse.
Uiteraard zal er ook op het lagere niveau van betalingen worden bezuinigd, maar daar zijn geen grote besparingen te verwachten.
Het gemiddelde brutosalaris in Roemenië is 3.500 lei (€ 725) en het nettominimumloon is 1.300 lei (€ 270).
Het is waarschijnlijk dat ongeveer 40.000 werknemers (dan hebben we het over heel Roemenië) meer dan 10.000 netto lei per maand (2.500 euro) verdienen, tussen 400.000 en 450.000 verdienen tussen 3.000 en 10.000 lei netto per maand, en de resterende 4,5 miljoen werknemers hebben minder dan 3.000 lei (€ 625).
Twee op de drie werknemers in Roemenië verdienen minder dan 1.700-1.800 lei (€ 354 – € 375) per maand.
Sorina Faier, van Elite Searchers, rekruteringsbedrijf voor top en middenmanagement, schat dat een CEO die onderhandelt over een pakket van X-euro per maand, zal kunnen onderhandelen voor ongeveer de helft per maand. Dat wil zeggen dat de salarissen van het topmanagement zelfs met de helft worden verlaagd, vooral voor nieuwe functies.
Veel bonussen zullen verdwijnen, vooral omdat er nu niet veel resultaten te halen zijn.
Het probleem is dat mensen met hoge salarissen ook een hoge levensstandaard hadden, waaraan bankleningen werden toegevoegd voor verschillende investeringen en om een bepaalde levensstandaard te ondersteunen.
Al deze zaken verdwijnen in de eerste fase, totdat de managers beter beseffen op welke inkomsten ze kunnen rekenen.
Dure vakanties zullen een herinnering zijn. Ook regelmatige stedentrips, de zogenaamde “citybreaks” zullen flink af gaan nemen of misschien wel verdwijnen. Ook de grote privéauto’s zullen snel verkocht worden en kleiner rijden zal de nieuwe trend worden.
Het zal voor veel gezinnen met topbanen erg moeilijk zijn om deze omschakeling te kunnen maken omdat de verwachtingen zeer hoog zijn.
Ook worden de topposities op de markt erg schaars en worden loonpakketten sterk verminderd.
Sorina Faier, met 14 jaar ervaring in werving van topmanagement, is van mening dat voor topposities een strijd zal ontstaan “tussen zo’n 2000 cv’s”
Vóór 16 maart, toen de noodtoestand werd uitgeroepen, hadden de topmanagers een ruime keus en konden ze zelf bepalen welke nieuwe baan of uitdaging ze aan zouden nemen.
Sinds april zijn de dingen radicaal veranderd en ik denk niet dat iemand het zich kan veroorloven om een baan te weigeren als die al wordt aangeboden.
Sorina Faier zegt ook dat functies bij buitenlandse bedrijven niet meer voorhanden zijn. Daardoor zijn de mogelijkheden om een betere baan te vinden tegen een hoger salaris een stuk kleiner. De landen van Europa bevinden zich in dezelfde situatie met gesloten economieën. Het wordt voor iedereen moeilijk om de komende tijd terug te keren naar het niveau van het eerste kwartaal van 2020.
Het zal een algemene depressie zijn voor degenen die gewend waren aan grote loonpakketten en een grote bewegingsvrijheid, in die zin dat ze zich voorwaarden konden veroorloven.
Dat is nu voorbij.
Bron: zf.ro
